τσέκα νυφικά

«Η Γερμανία δεν θα έχει καμία πραγματική φωνή στον κόσμο μόνη της παρά μόνον ως τμήμα της ευρωπαϊκής φωνής» σημειώνει ο Γκάμπριελ σε συνέντευξή του στο περιοδικό Der Spiegel προσθέτοντας ότι στο πλαίσιο μίας ευρωπαϊκής εξωτερικής πολιτικής είναι αναγκαίος ο προσδιορισμός των κοινών ευρωπαϊκών συμφερόντων, καθώς και ότι δεν πρέπει να μειωθεί η αξία των κοινών ευρωπαϊκών αξιών, όπως η ελευθερία, η δημοκρατία, τα ανθρώπινα δικαιώματα.

τσέκα νυφικά

O Γερμανός υπουργός Εξωτερικών εκτιμά μάλιστα ότι «στον τελευταίο μεγάλο κυβερνητικό συνασπισμό στη Γερμανία δώσαμε πολύ λίγη σημασία στην Ευρώπη. Γράψαμε ένα ευρωπαϊκό κεφάλαιο στο οποίο επιβλήθηκαν πολύ έντονα οι οικονομικές αντιλήψεις του Βόλφγκανγκ Σόιμπλε. Κι αυτό ήταν λάθος».

τα καλυτερα γυαλια ηλιου 2015

​Μιλώντας για τον ρόλο της Γερμανίας σήμερα στον κόσμο, σημειώνει ότι αποτελεί ένα σημείο του πλανήτη που ποθούν πολλοί άνθρωποι, κυρίως λόγω της οικονομικής της ισχύος, αλλά και της φιλειρηνικής της υπόστασης. Παρά το ότι αναγνωρίζει ότι δεν έχουν εξαλειφθεί τα φαινόμενα φτώχειας και αδικίας εντός της χώρας, υπογραμμίζει τις κατακτήσεις της έναντι των όσων έζησαν οι προηγούμενες γενιές.

το βημα σψιενψε

«Θα δούμε εάν οι Χριστιανοδημοκράτες είναι διατεθειμένοι να κάνουν το βήμα προς μια νέα ευρωπαϊκή συνύπαρξη. Στην παρούσα φάση βέβαια το CSU αποφασίζει άλλα. Αντί να αποφασίσει την “επένδυση” στην Ευρώπη, ζητά να διπλασιάσει η Γερμανία τον προϋπολογισμό της για την άμυνα. Εντελώς στη γραμμή Donald Trump. Είμαι σίγουρος ότι σ’ αυτό δεν πρόκειται να συμφωνήσει το SPD».

Σύμφωνα με τον Γκάμπριελ «Μόσχα, Πεκίνο και Ουάσινγκτον έχουν ένα κοινό σημείο στην πραγματικότητα: δεν εκτιμούν καθόλου την ΕΕ. Την περιφρονούν».

​Απαντώντας σε ερώτηση σχετικά με τα προβλήματα που αντιμετωπίζει και η ίδια η ΕΕ, σημειώνει μεταξύ άλλων ότι «ζούμε σε μία εποχή ανταγωνισμού μεταξύ δημοκρατικά και αυταρχικά συγκροτημένων κρατών. Και τα τελευταία επιχειρούν ήδη τώρα να κερδίσουν σε επιρροή στην ΕΕ και να μας διασπάσουν. Τα πρώτα ρήγματα είναι αναγνωρίσιμα στην Ευρώπη».

Ακολούθως υπογραμμίζει δεν αρκεί μόνον να καταστεί αποτελεσματικότερη η δημοκρατία στην Ευρώπη, αλλά να διατηρηθεί σε βάθος χρόνου το ευρωπαϊκό μοντέλο διαχείρισης των πραγμάτων και σε επίπεδο οικονομίας.